Τα Ηχεία

Ένα, δύο, ένα, δύο τα ηχεία
μεγαλώνει, δυναμώνει η γιορτή
και η μοναξιά, και η μοναξιά
Δε σκοπεύω, δε γυρεύω να ξεφύγω
θα το ζω και θα το κλέβω
το πολύ με το λίγο πια
με το λίγο πια

[ΡΕΦΡΕΝ]
Δε ζητάω την αλήθεια
μόνο ένα ψέμα σου
από τα πολλά που ‘χεις στο αίμα σου
Δε ζητάω την αλήθεια
μόνο ένα αγάπη μου
όταν πέφτω στο κρεβάτι μου

Ένα, δύο, ένα, δύο οι καρδιές μας
τι χτυπάνε, τι μετράνε; Έλα πες
ποια απόφαση; ποια απόφαση;
Διάλεξα εγώ εσένα για ζωή μου
και θα φτάσω ως το τέρμα
το «μαζί», ως την κόλαση
ως την κόλαση

[ΡΕΦΡΕΝ]